Lankidetza publiko-sozialerako bilbe komunitarioa zaintzea funtsezkoa da

Testu honetan, Bherriaren ikaskuntza komunitatea den Komunitatearen urriko saioan egindako hausnarketa batzuk partekatu nahi ditugu. Une hartan, hainbat proiekturen bidez, “Lankidetza publiko-soziala larrialdi-egoeretan” gaiari buruz ikasteko topaketa antolatzen ari ginen, eta bilbe komunitarioari buruz hitz egiteko une egokia zela pentsatu genuen, lankidetza publiko-sozialerako giltzarri gisa, hori indartsu agertzen ari baitzen proiektu horien ikerketan.

Etxebarriko Udalean  erantzukizun teknikoa duten pertsonei eskatu genien taldean zenbait ideia partekatzeko, bilbe komunitarioaren osasuna nola zaintzearen inguruko elkarrizketa sortze aldera. Hona hemen berak kontatutakoa:

  • Ikuspegi politikoa eta teknikoa.
    Etxebarrin, Udala kudeatzen duen talde politikoak jatorri gisa gizarte eta auzotarren mugimendua du. Kasu honetan, irekitzearen aldeko aukera moduan bizi da, eta arreta aktiboa lantzen da lankidetzan eta elkartegintzaren eta parte-hartzearen sustapenean.
  • Elkarte-ehuna sustatzeko egiturazko neurriak sortzea.
    Anekdota gisa, uste dut une honetan kontu-hartzailearen figura dela balorazio-irizpideak sartzen dituena, alderdi ekonomikoaz haratago, kontratuaren xedeak horrela eskatzen duenean; esate baterako, tartean daude herritarrei arreta eskaintzeko proiektuen gaineko lizitazioak, Udalak zerbitzuaren kalitatearen aldeko apustua egiten baitu, hori funtsezkotzat hartuta.
  • Sustapenerako neurri ekonomikoak sortzea.
    Etxebarrin bi diru-laguntza bide daude: bata orokorra eta bestea “Ekitaldiak” deitzen dutena. Diru-laguntza hori nominatiboa izan daiteke eta ez dago IFK kolektiboetara itxita; beraz, elkarte edo pertsona fisiko batek laguntza ekonomiko hori jaso dezake, eta hori aukera bat da aurretik antolatu gabeko ekimenekin lotuta ez dauden proiektuak laguntzeko. Eiderrek jarritako adibideen artean, horietako bat litzateke abesbatza baten gastua ordaintzea Pragan topaketa batean parte hartzeko. Lan-ildo honen helburua da herritarrek hautematen duten laguntza-harreman eta –sentsazio hori indartzea, eta burutu daiteke elkarte-sarea, haren errealitateak eta premiak ezagutzen direlako. Beraz, Etxebarrin ikuspegi hori partekatu nahi dute eta antolaketa-kulturaren parte bilakatu.
    Proposamen horrek interes handia piztu zuen ikaskuntza-komunitatea osatzen duten pertsonengan. Nahitaez, hausnarketa hau sortu zen horren ondorioz: “Hori udalerri batentzat juridikoki konponduta badago, beste batzuentzat konponduta egon beharko luke”. Gertatzen dena da, batzuetan, kontu-hartzaileak araudia modu oso ezberdinean interpretatzen duela.
  • Ezagutzea, ezagutzea eta ezagutzea.
    Eiderrek esan duenez, “erantzukizun publikotik abiatuta, erantzukizun teknikoa dugun pertsonok kafe asko hartu behar ditugu, tortillak jan, jaiotzez jakin, hiletetara joan, eta laguntzen diegun pertsonen erretiroei, gaixotasunei eta bizitzako gorabeherei buruz jakin.
    Talde teknikoak zehatz-mehatz eta zintzotasun/hurbiltasunez ezagutu behar du elkarteen eta haien premien errealitatea. Konfiantzazko harremanak sortu nahi ditugu, eta lotura horiek eraikitzeko, ahal den neurrian, lanpostuak eta pertsonak blindatu behar ditugu, erreferentziazko teknikariak txandakatzeak loturak hausten dituelako. Udal honetan baimena dugu denbora ’galtzeko’ herritarren ehuna ezagutuaz. Eta entzun ondoren, ekimenak egitea erraztu, erraztu eta erraztu”.
  • Herritarrekin erlazionatzen diren pertsonen gaitasunak eta profilak.
    Trebetasun sozialak funtsezkoak dira, eta horiek, berezkoak izateaz gain, edo ez, entrena daitezke eta entrenatu egin behar dira. Boluntariotza, adibidez, leku oso ona da era horretako trebetasunak garatzeko, eta, gure ustez, aitortu eta ziurtatu egin behar lirateke.

Eta une horretan, konektatu eta Bherria Egonaldian egindako CVOL proiektuaren aurkezpenaz
gogoratu ginen.

Funtsezko ideia horietatik abiatuta (mila esker, Eider), elkarrizketari bidea eman genion. Gai askorekin
konektatu genuen, eta ohar moduan partekatuko ditugu:

  • Gure erakundeen barrualderako sareak ehuntzea. Nola lagundu beste lankide batzuei harreman paternalistenak eteteko? Nola konektatu gure pasioekin eta laguntzen diegun pertsonen grinekin, eta defendatzen al ditugu “itzal” gintzaketen prozeduretatik?
    Alderdi politikoarekin eta gainerako kideekin ere harremana landu beharra daukagu; kafea hartu beharra daukagu zinegotziarekin eta departamentuko lankideekin. Nola jakinaraziko diot alderdi politikoari zer egiten ari naizen? Nola eragiten dugu? Gatazkak saihestu eta segurtasuna emateko aginduaz ari ginen. Herri Administrazioen barneko influencerren irudia gehiago landu beharra daukagu.
  • Erantzukizun teknikoa duten pertsonen rola komunitatean. Komunitateetan, gure rola, batik bat, entzutea izango litzateke, elkarrizketaren lidergoa hartu gabe, eta barne eta kanpo ekimenen bideratzaile bihurtzea. Herritarrek lortzen dugun pertsona bezala ikusten gaituzte. Nola lortu gu beste era batera ikustea? Batzuetan, lortzaileak baino gehiago interpretariak/bitartekariak gara. Esparruak ahalbidetzen duena elkarteei helarazten diegu, eta esparru politikoari elkarteek bilatzen dutena (beti saiakeran eta errorean). Lurrean lur hartzen dugu. Muga hauetan, “hainbat hizkuntza jakitea” oso ondo etortzen zaigu.
  • Arloen arteko zeharkakotasuna eta lana. Zeharkakotasunari begiratzea beharrezko zerbait da, batez ere, zehar-eremuetarako, definizioz. Gainditu gabeko irakasgai bat dela uste dugu eta erakundean eredua aldatzea eskatzen duela. Gauza ez da soilik ildoak eta ekintzak aldatzeko mahaiak sortzea, zeharkako arretaren beste eredu bat baizik, exijentziarik gabeko elkarrekiko ezagutza sustatzeko.
    Ideia bat litzateke zenbait arlo sustatzea, eduki batzuen barneko kontsultoreak-espezialistak bezala, kontsultarako erreferentziazko pertsonekin.
  • Herritarren ikuspegia. Batzuetan, herritarrak ideia baten inguruan konbentzitzen edo ideia hori “saltzen” ahalegintzen dira; une hori erabakigarria da konektatzeko norekin aurkitzen zaren. Halaber, elkarte-sare sendoa izatearen ospea duten auzoak eta herriak aurkitzen ditugu, baina ez da hain erreala izaten. Errealitate aldakorrak dira, eta eguneratu egin behar dira. Ospeari jarraitzen diogu (onerako eta txarrerako), baina informazioa eguneratu behar da.
  • Udalen arteko lankidetza. Udalen arteko lankidetza interesgarria da. Proiektuak bultzatzeko antolatzen diren eskualdeak. Bat-batean, administrazio baten laguntza galtzen dugu proiektu batean, baina 10 udalen artean antolatzea lortzen dugu proiektua ezartzeko.

 

Azkenik, saio honetan, KOMUNITATEA espazioari buruzko hausnarketa ere egin dugu, eta hauek dira
horren guztiaren bi ideia garrantzitsuak:

  • Urtarrilaren amaiera aldera aurrez aurreko topaketa bat egin nahi dugu. Urrats oso ona izan daiteke ikaskuntza-komunitate hori indartzen jarraitzeko.
  • “Komunitate gisa aurrera egiteko moduaren inguruan egiten ditugun gogoetak proiektuetan ditugun berberak dira”. Komunitatea denbora errealeko laborategi bat da, eta, bertan, komunitate bat nola aktibatu eta herritarrekiko topaketa eta parte-hartzea nola sustatu esperimentatzen dugu.

Eta honaino gure azken topaketako hausnarketak. Berriro azaroaren 25ean ikusiko dugu elkar, 09:30etik 12:00etara bitartean, Bherria Komunitatearen laugarren saioan, berdinen arteko ikaskuntzekin aurrera jarraitzeko eta proiektu zehatzei erreparatuta. Laster arte!

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude